ΩΔΗ ΣΕ ΣΩΣΤΙΚΟ ΜΈΣΟ

Δε σου ταιριάζει τέτοια τύχη,
να κείτεσαι στην ακροθαλασσιά.
Εσένα σου ταιριάζουν δάφνες και τιμές,
να σε αναρτήσουν σε μουσεία
να καμαρώνει για σένα ο κόσμος.
Και όχι πεταμένο άχρηστο σα σκουπίδι.
Εσύ ποιόν άραγε λαθρομετανάστη έζωσες,
τον σφιχταγκάλιασες και τον έφερες ως εδώ.
Ποιανού διωγμένου γεύτηκες το δάκρυ
μαζί με την θάλασσα που σας είχε περικυκλώσει.
Αν σκύψει κανείς πάνω σου θαρρεί
ότι θα ακούσει την προσευχή που σου έμαθε αυτός
ο ταλαίπωρος στην γλώσσα του προς τον θεό του.
Ένιωσες την ταχυπαλμία της καρδιάς του
και ήσουν το μόνο του αποκούμπι ελπίδα και ανάσα.
Άραγε ο ηρωισμός σου έπιασε τόπο είναι καλά τώρα
αυτός ο άνθρωπος βρήκε νερό,
φαγητό και στεγνό ζεστό ρούχο
να συνεχίσει τη ζωή του που εσύ διέσωσες;
Και αν όχι τι σωσίβιο πρέπει να βρει αυτός
ο λαθρομετανάστης από το πέλαγος των ανθρώπων
που νομίζω ότι είναι πιο άγριο
από της θάλασσας τα αφρισμένα κύματα.
Δε σου ταιριάζει τέτοια τύχη,
να κείτεσαι στην ακροθαλασσιά.
Εσένα σου ταιριάζουν δάφνες και τιμές,
να σε αναρτήσουν σε μουσεία
να καμαρώνει για σένα ο κόσμος.
Και όχι πεταμένο άχρηστο σα σκουπίδι.

ΥΓ μην ψάχνεις ομοιοκαταληξία δεν είμαι ποιητής.