ΩΔΗ ΣΕ ΣΩΣΤΙΚΟ ΜΈΣΟ

Δε σου ταιριάζει τέτοια τύχη,
να κείτεσαι στην ακροθαλασσιά.
Εσένα σου ταιριάζουν δάφνες και τιμές,
να σε αναρτήσουν σε μουσεία
να καμαρώνει για σένα ο κόσμος.
Και όχι πεταμένο άχρηστο σα σκουπίδι.
Εσύ ποιόν άραγε λαθρομετανάστη έζωσες,
τον σφιχταγκάλιασες και τον έφερες ως εδώ.
Ποιανού διωγμένου γεύτηκες το δάκρυ
μαζί με την θάλασσα που σας είχε περικυκλώσει.
Αν σκύψει κανείς πάνω σου θαρρεί
ότι θα ακούσει την προσευχή που σου έμαθε αυτός
ο ταλαίπωρος στην γλώσσα του προς τον θεό του.
Ένιωσες την ταχυπαλμία της καρδιάς του
και ήσουν το μόνο του αποκούμπι ελπίδα και ανάσα.
Άραγε ο ηρωισμός σου έπιασε τόπο είναι καλά τώρα
αυτός ο άνθρωπος βρήκε νερό,
φαγητό και στεγνό ζεστό ρούχο
να συνεχίσει τη ζωή του που εσύ διέσωσες;
Και αν όχι τι σωσίβιο πρέπει να βρει αυτός
ο λαθρομετανάστης από το πέλαγος των ανθρώπων
που νομίζω ότι είναι πιο άγριο
από της θάλασσας τα αφρισμένα κύματα.
Δε σου ταιριάζει τέτοια τύχη,
να κείτεσαι στην ακροθαλασσιά.
Εσένα σου ταιριάζουν δάφνες και τιμές,
να σε αναρτήσουν σε μουσεία
να καμαρώνει για σένα ο κόσμος.
Και όχι πεταμένο άχρηστο σα σκουπίδι.

ΥΓ μην ψάχνεις ομοιοκαταληξία δεν είμαι ποιητής.

Οικονομική κρίση - Κρίση πολιτισμού

Όπως είχα υποσχεθεί σήμερα θα μιλήσω για την οικονομική κρίση και πως βλέπω εγώ τα πράγματα παρόλο που δεν είμαι οικονομολόγος. Η κρίση που μας βομβαρδίζει η τηλεόραση το τελευταίο καιρό νομίζω ότι ήταν προβλέψιμη δηλαδή όλα τα σημάδια του καιρού δείχνανε το τι θα ακολουθήσει απλά εμείς όλοι που μας βολεύει αυτή η κατάσταση δε θέλαμε να το συνειδητοποιήσουμε. Η κρίση λοιπόν δεν είναι οικονομική απλά πιστεύω ότι οικονομικά είναι το πρώτο αντίκτυπο και αν δεν αλλάξουμε σύντομα θα φανούν και σε άλλους τομείς.
Για να καταλάβουμε όμως τα πραγματικά αίτια της κρίσης αρχικά πρέπει να αποσαφηνίσουμε ορισμένους μύθους που συντηρούνται το τελευταίο καιρό:
· Μύθος πρώτος η κρίση είναι εισαγόμενη. Όχι η κρίση δεν είναι εισαγώγιμη αλλά εμείς εδώ είμαστε υπεύθυνοι για τον τρόπο ζωής που μας οδήγησε σε αυτήν την κατάσταση. Βέβαια ο τρόπος ζωής αυτός είναι εισαγόμενος και άκριτα μιμηθήκαμε τον δυτικό τρόπο ζωής χωρίς αντιστάσεις.
· Η κρίση αφορά μόνο τα χρηματιστήρια και τις τράπεζες. Μύθος γιατί οι χρηματιστές και οι τραπεζίτες ξέρουν τρόπους να αμύνονται και η πραγματική κρίση αφορά τον απλό κόσμο που πάντα εκείνος πληρώνει κάθε ζημιά.
· Η κρίση είναι ελεγχόμενη και ότι να γίνει η κυβέρνηση θα λάβει τα κατάλληλα μέτρα για να μας προστατεύσει. Αυτός ίσως είναι ο πιο επικίνδυνος μύθος αφού μας κάνει να κοιμούμαστε χωρίς να κάνουμε τίποτα. Ο μόνος που μπορεί να κάνει κάτι για την κρίση είναι μόνο αυτός που έχει πληγεί από την κρίση γιατί οι υπόλοιποι θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση προς όφελος τους. Άλλωστε ο Freire το είχε πει πολύ καιρό πριν. Μη περιμένει ο καταπιεσμένος να σωθεί από τον καταπιεστή του το πολύ πολύ από αυτούς να περιμένει ελεημοσύνη.
Από αυτά που έγραψα είναι πλέον φανερό ότι η κρίση είμαστε εμείς, ο τρόπος ζωής μας με φιλοσοφία της κατανάλωσης χωρίς να παράγουμε, που μετατρέπουμε τον δανεισμό σε εισόδημα, που δεν βάζουμε καθόλου νερό στο κρασί μας στις ανέσεις και στην πολυτέλεια. Η κρίση είναι σοβαρή και θα γίνει χειρότερη εάν δεν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι γιατί η κρίση είναι κρίση πολιτισμού με στροφή στο εφήμερο και στο ανούσιο σε βάρος των άλλων.
Η λύση όπως είπα στα χέρια του καθενός και αφού η κατάσταση είναι σοβαρές χρειάζεται και σοβαρή αντίδραση της μορφής του ατομικού ακτιβισμού. Όπως περιορισμό κάθε εξόδου σε σημείο τσιγκουνιάς. Η λύση είναι η αλλαγή της ζωής μας σε φυσικό ανθρώπινο απέριττο τρόπο αλλά αυτά τα έχω γράψει και σε προηγούμενο άρθρο μου οπότε σας παραπέμπω εκεί.
Άλλαγή πλεύσης

Αποθήκη ενέργειας ο κόλπος Καλλονής

Και τώρα η πρόταση μου για την αντιμετώπιση αυτονομίας και αποθήκευσης της πράσινης ενέργειας στην Λέσβο. Άλλα ας δούμε πρώτα τις τεχνολογικές λύσεις υπάρχουν σε άλλα μέρη του κόσμου. Έτσι κατασκευάζονται τεχνητές λίμνες με φράγματα που σε αυτές αντλίες φέρνουν νερό από την θάλασσα τις ώρες πλεονάσματος ενέργειας και σε ώρες αιχμής και μεγάλης ζήτησης τότε οι ίδιες αντλίες γίνονται γεννήτριες με την αντιστροφή ροής του νερού από την λίμνη στην θάλασσα.
Στην Λέσβο φυσικά δε υπάρχει τρόπος λόγω μορφολογίας να γίνουν τεχνητές λίμνες εκτός την εξαίρεση της τεχνητής λίμνης στην περιοχή της Ερεσού. Αλλά αυτό που προτείνω εγώ είναι η κατασκευή φράγματος στο στόμιο του κόλπου Καλλονής. Έτσι ο κόλπος ολόκληρος λειτουργεί ως λίμνη που με σύστημα αντλιών που περιγράφτηκε παραπάνω λειτουργεί ως αποθήκη ενέργειας. Παράλληλα η λύση αυτή έχει την δυνατότητα την χρήση της ενέργειας από το φυσικό φαινόμενο της παλίρροιας και άμπωτης. Η επιλογή του κόλπου Καλλονής έγινε γιατί εκεί υπάρχει μικρό και αβαθές στόμιο με νησίδα στην μέση του στομίου. Ξέρω ότι πολλοί θα αντιδράσουν στην πρόταση αυτή με διάφορα προσχήματα όπως τι θα γίνει με τα αλιεύματα, τα καΐκια και άλλα τέτοια θέματα. Αλλά πρέπει να ξέρουν ότι για όλα αυτά τα θέματα υπάρχουν τεχνολογικές λύσεις.
Έτσι η εκτεταμένη χρήση εναλλακτικών πηγών ενέργειας σε κάθε σπίτι σχεδόν και η άντληση ενέργειας από όλες τις πηγές ανανεώσιμης ενέργειας που είναι εννιά σε συνδυασμό με την αποθήκη ενέργειας στο κόλπο Καλλονής μπορούμε να έχουμε την ουτοπία. Αυτονομία στην ενέργεια χωρίς μόλυνση και προπάντων πολύ μικρού κόστους.
Σε επόμενο άρθρο θα ασχοληθώ για την οικονομική κρίση που τελικά είναι κρίση πολιτισμού.

Ενέργεια στην Λέσβο

Είναι Κυριακή και από τα ξημερώματα έχει γίνει διακοπή ρεύματος και είναι εντυπωσιακό πως σταματάνε πολλές από τις καθημερινές δραστηριότητες από την έλλειψη ρεύματος। Τα πόδια του πολιτισμού μας φαίνεται είναι πολύ εύθραυστα αλλά γι αυτό το θέμα λέω να ασχοληθώ σε άλλο άρθρο μου.
Σήμερα θέλω να γράψω για το ενεργειακό πρόβλημα που γίνεται πιο έντονο και εμφανές στης μέση μιας οικονομικής κρίσης αλλά ειδικότερα για το νησί μας που είναι πιο οξύ λόγω της αποκλειστική μας εξάρτησης από το πετρέλαιο. Για όσο μου επιτρέψει η μπαταρία του φορητού μου λόγο της διακοπής που σας έλεγα.
Έτσι η κατάσταση στο νησί μας είναι μπροστά σε αδιέξοδο. Δηλαδή εξαρτόμαστε από ένα εργοστάσιο που λειτουργεί με πετρέλαιο αποκλειστικά και λόγο της ενιαίας τιμολογιακής πολιτικής της ΔΕΗ η υπόλοιπη Ελλάδα που «καίει» τύρφη πληρώνει την ακριβή ενέργεια των νησιών. Πιστεύω τώρα να καταλαβαίνεται τι θα γίνει όταν η ΔΕΗ αλλάξει πολιτική ή ιδιωτικοποιηθεί ή όταν γίνει και η ενέργεια διαπραγματεύσιμη με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς. Ενώ λοιπόν αυτό είναι το πιο κρίσιμο θέμα εμείς ασχολούμαστε να άσχετα και αντίθετης κατεύθυνσης θέματα, δηλαδή αντί να δούμε πως θα απεξαρτητοποιηθούμε από το πετρέλαιο συζητάμε ατέρμονα που θα μεταφέρουμε το πετρελαιοκίνητο εργοστάσιο της ΔΕΗ. Σα να είμαστε σε ένα λάκκο εγκλωβισμένοι και αντί να προσπαθούμε να βγούμε από εκεί εμείς συζητούμε την χωροθέτηση μας στο λάκκο. Πριν λοιπόν έρθουν τα χειρότερα είναι καιρός να προτείνουμε και λύσεις. Βέβαια εγώ πιστεύω ότι το πρόβλημα θα το αντιμετωπίσουμε μόνο αν έρθει το μαχαίρι στο κόκαλο και τότε θα υιοθετήσουμε της εύκολες λύσεις όπως το υποβρύχιο καλώδιο από την Τουρκία (που δεν είναι κακή λύση απλά τώρα ούτε που θέλουμε να το σκεφτούμε) ή να φτιαχτεί πυρηνικό εργοστάσιο που είναι κακό.
Η δύσκολη λύση (που συνήθως είναι και η καλύτερη) είναι η στροφή μας σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Θα μου πείτε μας λες κάτι καινούριο αυτό το ξέρουμε πολύ καιρό. Σας λέω κάτι καινούριο γιατί θα προτείνω συγκεκριμένες λύσεις στα προβλήματα των ήπιων μορφών ενέργειας στο νησί μας. Έτσι εγώ εντοπίζω τα προβλήματα σε τρεις κατηγορίες. Η πρώτη έχει σχέση με την γραφειοκρατία των αδειοδοτήσεων, η δεύτερη κατηγορία είναι οικονομική αφού είναι επένδυση έντασης κεφαλαίου και το προϊόν που παράγει προσπαθεί η ΔΕΗ να το κρατάει φτηνό στα πλαίσια μιας κακής εννοούμενης κοινωνικής πολιτικής. Τέλος η τρίτη κατηγορία σχετίζεται με την πρώτη κατηγορία είναι ο περιορισμός της ισχύος που μπορεί να εγκατασταθεί αφού το ηλεκτρικό ρεύμα δεν μπορεί να αποθηκευτεί και η ΔΕΗ πρέπει να αντιμετωπίσει τις αιχμές ζήτησης ενέργειας ακόμα και στα πιο καλοσχεδιασμένα συστήματα με θερμική ενέργεια.
Να λοιπόν η δική μου πρόταση στα παραπάνω. Στην πρώτη κατηγορία η λύση είναι η γρήγορη εύκολη και επιδοτούμενη αδειοδότηση εγκαταστάσεων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ο οικονομικός εξαναγκασμός των νοικοκυριών υιοθέτησης της. Δηλαδή διπλασιασμός των τιμολογίων της ΔΕΗ και από τα χρήματα που θα μαζευτούν έτσι να επιδοτηθούν γενναία τα νοικοκυριά να βάλουν ηλιακά στοιχεία, ανεμογεννήτριες κλπ με αυτό τον τρόπο λύνονται και τα προβλήματα της δεύτερης κατηγορίας και μάλιστα με όφελος προς όλους τους πολίτες και όχι μόνο σε μερικούς μεγάλους επενδυτές. Πάντως με τα παραπάνω όντως λύνονται τα προβλήματα της πρώτης και δεύτερης κατηγορίας αλλά τι γίνεται για την σημαντικότερη κατηγορία προβλημάτων που σχετίζονται με το ότι η ηλεκτρική ενέργεια ούτε παράγεται από ήπιες μορφές με προγραμματισμό και να μπορεί να συγχρονιστεί με την ζήτηση και ούτε αποθηκεύεται. Την ριζοσπαστική μου όμως πρόταση μου σε αυτό το θέμα θα το αναπτύξω σε αμέσως επόμενο άρθρο αφού ήδη ο φορητός μου έβγαλε μήνυμα χαμηλής μπαταρίας και το ρεύμα δεν ήρθε ακόμα. Διάβασε το επόμενο άρθρο αξίζει το κόπο.